Çan Evde Masaj-Masöz Esra Hanım

Çan Evde Masaj-Masöz Esra Hanım Önce saygınlığını yitirmesi vardı elbette. Boynuzlandığından kaç bireyin haberi olduÄŸunu sadece ÅŸeytan bilebilirdi. Hem de defalarca. Sonra saflığını yitirmesi vardı. Åžimdi anımsamak zordu, ancak bir zamanlar, insanoÄŸluın iyi olduklarına inanırdı – onlara saygılı ve onurlu davranırsa, aynı ÅŸekilde karşılık vereceklerini sanırdı. Daha sonrasında ruhunu kaybediÅŸi vardı. Çünkü geri çekilip, ellerini gerisinde sıkıca birbirine kenetledikten sonra.

Leticia’nın bedenini topraÄŸa emanet ediÅŸi esnasında rahibi dinlerken kendisinin bunu arzulamış olduÄŸu gerçeÄŸinden kaçamıyordu. Ondan kurtulmak istemiÅŸti. Onun yasını tutmayacaktı – tutmadı. “Çok yazık, ” diye fısıldadı arkasından birisi -Turner’ın çenesi seÄŸirdi. Yazık falan deÄŸildi. Bu bir maskaralıktı. Åžimdi bir yılını, ona karnında bir baÅŸka adamın çocuÄŸuyla gelen hanım için karalar giyerek geçirecekti. Onu büyülemiÅŸti. Turner’ı ondan baÅŸka bir ÅŸey düşünemez hale getirene dek cilve yapmış, nazlanmıştı. Onu sevmiÅŸ olduÄŸini söylemiÅŸ; o baÄŸlılığını itiraf edip ruhunu ortaya koyduÄŸunda ise tatlı bir saflık ve keyifle gülümsemiÅŸti. Düşlerinin kadını olmuÅŸtu.

Çan Evde Masaj-Masöz Esra Hanım

Çan Evde Masaj-Masöz Esra Hanım Sonrasında da kâbusu. O bebeÄŸi düşürmüştü, hani ÅŸu evlenmelerini gerektiren bebeÄŸi. Babası Ä°talyan bir konttu yahut minimumından o, öyle olduÄŸunu söylemiÅŸti. Evliydi yahut durumu uygun deÄŸildi yada her ikisi de. Turner onu bağışlamaya hazırdı, hepimiz hata yapardı. Nitekim kendisi de, düğün gecesinden önce onu baÅŸtan çıkarmaya çalışmamış mıydı? Ama Leticia’nın istediÄŸi onun aÅŸkı deÄŸildi. Kendisinden ne halt istediÄŸini bilememiÅŸti – bir ihtimal kuvvetti istediÄŸi, belki de bir baÅŸka erkeÄŸi daha büyüsü altına almanın baÅŸ döndürücü hazzı. Turner, genç kadının ona yenik düştüğünü anlayıp anlamadığını merak ediyordu.

Belki de evlilik onun tek çaresiydi. Evleninceye kadar birlikte üç ay geçirmiÅŸlerdi. Leticia’nın daha fazla kaybedecek vakitı yoktu. Ve ÅŸimdi iÅŸte buradaydı. Veya orada. Turner, topraktaki cansız bir gövde için hangi yer zarfının doÄŸru olduÄŸundan tam olarak kesin olamıyordu. Her her neyse. Turner’ın tek üzüldüğü, onun sonsuza dek kendi toprağında kalıp, geçmiÅŸ Bevelstoke fertleri arasında istirahat edecek olmasıydı. Gömüt taşında Turner’ın adı yazacaktı ve yüz yıl sonra biri, granit üzerindeki oyma yazılara bakıp, hoÅŸ bir bayan olmalı ve genç yaÅŸta gitmesi ne büyük bir trajedi, diye düşünecekti.